Rodzaje przydomowych oczyszczalni ścieków - Osad czynny (SBR)
Oczyszczalnia z osadem czynnym SBR (Sequencing Batch Reactor)
Oczyszczalnie SBR to zaraz po oczyszczalniach drenażowych – najpopularniejsze rozwiązanie oczyszczania w przydomowych oczyszczalniach ścieków. Główne procesy biologiczne zachodzą w jednym lub dwóch zbiornikach (w zależności od producenta). SBR po polsku nazywana jest oczyszczalnią z osadem czynnym w systemach porcjowych.
Oczyszczanie ścieków w technologii SBR zamyka się w jednym cyklu i jest stale powtarzane.
Proces SBR składa się z różnych etapów roboczych, które odbywają się sekwencyjnie jeden po drugim i wykonywane są co najmniej raz dziennie: napowietrzanie, sedymentacja i odprowadzenie ścieku oczyszczonego. Po zakończeniu trzeciego etapu, proces oczyszczania rozpoczyna się na nowo od pierwszej fazy.
Dopływ ścieku w technologii SBR może być ciągły lub sekwencyjny. Dziennie wykonywane są dwa cykle robocze. Możliwe jest indywidualne ustawienie czasów załączania oczyszczalni przez firmę wykonującą serwis. Kiedy wymieniony zestaw procesów skończy się – oczyszczalnia jest gotowa do następnego cyklu.
Procesy cyklu
- napełniania (kiedy wstępnie oczyszczony ściek trafia do komory, gdzie są zatrzymywane substancje stałe)
- napowietrzania i mieszania (którego zadaniem jest napowietrzenie ścieku i stworzenie warunków idealnych oczyszczaniu)
- sedymentacji (kiedy osad opada na dno zbiornika, a oczyszczony ściek znajduje się na górze)
- oraz dekantacji i usuwania osadu, gdy następuje wypompowanie ścieku oczyszczonego do rowu, rzeki a nadmierny osad zostaje usunięty.
Producenci biologicznych oczyszczalni w technologii SBR
Zalety
- minimalne zużycie energii elektrycznej
- niskie koszty wywozu nieczystości
- praca urządzenia w pełni zautomatyzowana i praktycznie bezobsługowa
- monitoring pracy urządzenia za pomocą wbudowanego modułu GPS [opcja]
- brak emisji nieprzyjemnych zapachów
- automatyczne przejście w tryb urlopowy w przypadku wyjazdu
- brak konieczności stosowania dodatkowych biopreparatów
- odporność na chwilowe przeciążenia i braki w dopływie ścieków
- cykliczna praca urządzenia
- wysoki stopień redukcji zanieczyszczeń
- możliwość odprowadzenia ścieków do rowu
Projekt, montaż i eksploatacja
Montaż oczyszczalni zajmuje 1-2 dni w zależności od projektu i zakresu robót ziemnych. Na początku ważne jest przygotowanie terenu.
Wykopanie odpowiedniego dołu, zabezpieczenie boków, stworzenie stałej podbudowy – to niezbędne czynności, dzięki którym instalacja oczyszczalni zakończy się powodzeniem. Bardzo ważne dla całego systemu jest prawidłowe wykonanie przyłącza budynku. Należy zadbać by materiały stosowane do jego wykonania spełniały wymagania wytrzymałościowe dla obciążeń jakie będą przenosić - np. ruchu kołowego. Odpowiednie przygotowanie podłoża i zagęszczenie zasypki pozwoli w przyszłości uniknąć osiadania gruntów i załamania na rurociągu.
Przed przystąpieniem do montażu należy sprawdzić czy zbiornik podczas transportu i rozładunku nie uległ uszkodzeniu. Bezwzględnie zabrania się toczenia zbiornika po gruncie kamienistym bądź używania do rozładunku zawiesi mogących uszkodzić korpus oczyszczalni. Zbiornik należy posadowić w wykopie o wymiarach o 0.25 m szerszych od wymiarów zbiornika, zachowując równą warstwę materiału wypełniającego. Pozostawianie na dnie kamieni czy wystających korzeni lub innych przedmiotów mogących uszkodzić zbiornik jest niedopuszczalne. Sposób przygotowania podłoża jest ściśle uzależniony od warunków gruntowo-wodnych oraz głębokości posadowienia zbiornika. W przypadku instalacji oczyszczalni na podłożu nienośnym, grunt należy wymienić i zastąpić go mieszanką piachu stabilizowanego cementem w odpowiednich proporcjach. Zalecana się stosowanie stabilizacji o parametrach 5 Mpa. Zbiornik należy starannie systematycznie obsypywać materiałem luźnym wolnym od cząstek gliny kamieni i jednocześnie napełniać wodą.
Czynności te nie mogą być wykonane jedna po drugiej. Wykopów wokół zbiorników z tworzyw sztucznych nie należy zagęszczać mechanicznie. Warstwy stabilizujące zbiornik powinny osiąść naturalnie pod własnym ciężarem. Proces można przyśpieszyć polewając grunt wodą. W przypadku korzystnych warunków gruntowo-wodnych dopuszcza się stosowanie zasypki z gruntu niespoistego pod warunkiem uzyskania pisemnej zgody producenta. Nie wolno zagłębiać oczyszczalni poniżej wartości podanych na tabliczce znamionowej urządzenia. Ponadto montaż zbiorników pod jezdnią bez dodatkowych zabezpieczeń jest zabroniony. W takich przypadkach niezbędne jest wykonanie dodatkowego projektu posadowienia zbiornika, dostosowane do warunków obciążenia. Ważne będzie dokładne oszacowanie możliwych obciążeń stałych i dynamicznie zmiennych.
Montaż szafy sterowniczej powinien zawsze być wykonywany przez osoby do tego uprawnione. Urządzenie sterujące wewnątrz rozdzielni nie wymaga skomplikowanych czynności. Przewody powietrza należy połączyć kolorami i zabezpieczyć opaską metalową przed zsunięciem. Ponadto przewody biegnące pod powierzchnią terenu muszą być odpowiednio zabezpieczone przed zgnieceniem. Niedopuszczalne jest pozostawianie otwartych przewodów osłonowych, łączących zbiornik oczyszczalni i szafę sterowniczą. Aby zabezpieczyć urządzenie sterujące przed działaniem oparów żrących, należy co najmniej wolne przestrzenie zatkać pianą poliuretanową.
Przed przystąpieniem do uruchomienia instalacji należy sprawdzić czy zbiornik jest zalany wodą oraz czy przewody powietrza nie osunęły się podczas prac montażowych. Samo uruchomienie sterownika odbywa poprzez włączenia instalacji do prądu. W dalszym etapie należy postępować zgodnie komunikatami pojawiającymi się na wyświetlaczu sterownika. Po ustawieniu daty urządzenie wchodzi w tryb rozruchowy, który w zależności od pory roku może trwać nawet do 90 dni. Po odpowiednim przyroście osadu czynnego, oczyszczalnia powinna osiągnąć odpowiednią skuteczność redukcji zanieczyszczeń.
Czynności eksploatacyjne ograniczają się do wywozu raz w roku osadu oraz zgodnie instrukcją producenta dmuchawy – czyszczenia filtra co 3-6 miesięcy.
Osad czynny SBR
Kontakt
